ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
ഞാനിനി എന്തെന്നറിയാതെ നില്ക്കവെ എന് കണ്ണിലൊരു തുള്ളി ബാഷ്പം ഈ തെരുവില് പിറക്കുന്ന തെണ്ടിയ്ക്കുവേണ്ടീ ഈ കവിതയും ...അനാഥര്ക്ക് വേണ്ടി കവിയുടെ രോദനം.........നാം മറക്കുകയാണോ?
ഈ പ്രപഞ്ചവും വികാരങ്ങളും എന്തിനു എല്ലാ ഭാവങ്ങളും സംഗീതരൂപമായ് ആവാഹിച്ച ഗാനങ്ങള് കഥകളിയിലെപ്പോലെ ഇത്രയും വിശിഷ്ടമായി ലോകത്ത് മറ്റെവിടെയുണ്ട്?
കായലരികത്ത് വലയെറിഞ്ഞപ്പോള്..കായലിലെ അലകള് കേരളീയരുടെ ഗ്രാമീണ ഹൃദയങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ സ്പന്ദനങ്ങളായിരുന്നു.ഇന്നത് മറ്റാര്ക്കോ വേണ്ടി?
നമ്മുടെ വാകപ്പൂമരങ്ങള്.നമ്മുടെ ഗ്രാമങ്ങളിലെ ചെമ്മണ്ണ് പതിഞ്ഞ വഴിയോരങ്ങളില് സന്ധ്യയുടെ കവിളുകളും തുടുത്തിരുന്നില്ലേപൂമരത്തിലെ കായും പരിപ്പും എത്ര കഴിച്ചു ?
ഓണം നമ്മുടെ ഓടങ്ങളില് കയ് മെയ് മറന്നു കായലോളങ്ങളിലൂടെ മറഞ്ഞു പോയാലും നമ്മുടെ തീരങ്ങളില് അതിന്റെ അലകള് ഇനിയും ഒഴുകും...ഫോട്ടോ നല്കിയത് ..shajanmca@hotmail.com
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ